سفرنامه فرانسه ۱

سفرنامه فرانسه | سفرنامه پاریس  | خاطرات سفر به اروپا

 

 این سفرنامه برای اولین بار توسط نویسنده  و به طوراختصاصی در  سایت بوکینگ یار انتشار یافته است.
سفرنامه فرانسه

سفرنامه فرانسه

سفرنامه سفر به اروپا   قسمت اول :

 

  •       خرید بلیط فرانسه | رزرو هتل  | دریافت ویزا ازسفارت فرانسه | فرودگاه
  • این هم از عجایب آخر الزمان است که سه سال دانشجوی دانشگاه بوردو در فرانسه باشی و اروپا را ندیده باشی. اما بالاخره گذر پوست به دباغ خانه می خورد. جلسه دفاع از پایان نامه در دانشگاه برگذار می شود و راهی برای فرار از آن نیست. توضیح این که من و ۲۷ نفر دیگر سه سال پیش بعد از یه سری امتحان و مصاحبه برای دوره ششم دکترای عالی مدیریت (DBA) که توسط دانشگاه بوردو فرانسه در تهران و سازمان مدیریت صنعتی برگزار میشد پذیرفته شدیم. در طول این مدت برای کلاس های تئوری اساتید فرانسوی هر کدام یک هفته به ایران می آمدند و ما در طول آن هفته هر روز روزی ۶ ساعت کلاس داشتیم. پیگیری تکالیف و پروژه های کلاسی از طریق ایمیل انجام میشد. برای جلسات دفاع از پروپوزال و ارزیابی های دوره ای نیز اساتید به ایران می آمدند و الباقی کارها از راه دور و با ایمیل و اسکایپ پیش می رفت.

 

  • سرانجام دوره به سر رسید و وقت رفتن به فرانسه برای دفاع از تز دکترا نزدیک می شد. با وجودی که متن پایان نامه برای کنترل کپی برداری با نرم افزارهای فوق مدرن کاشف تقلب به دانشگاه ارسال شده بود و ما هنوز غرق در استرس جواب آن بودیم، باید برای ویزا اقدام میکردیم چون فرصتی باقی نبود. کلا ۱۰ نفر از بچه ها برای دفاع آمادگی داشتنید که باید روز های اول و دوم ژوئن در بوردو حاضر می شدیم. خوشبختانه به واسطه رابطه پرسابقه سازمان مدیریت صنعتی و فرانسه، برای وقت ویزا از خود سفارت با ما تماس گرفتند و به این ترتیب وقت من ساعت ۱۰ سه شنبه مشخص شد. شانس بامن یار شد و بیشتر همکلاسی ها قبل از من وقت داشتند و من از تجربیات آن توانستم کلی استفاده کنم. در وقت کم باید برای تکمیل مدارک اقدام میکردم. مدارک شرکتی و پرینت حساب های بانکی و کپی از پاسپورت و شناسنامه و تهیه عکس به سرعت انجام شد. خرید بیمه مسافرتی از سایت بیمه سامان هم به راحتی تکمیل شد. فقط ماند بلیط و رزرو هتل. تعدادی از همکلاسی ها که از قبل اقدام کرده بودند توانسته بودند بلیط ترکیش باقیمت خیلی ارزان تهیه کنند. اما در آن زمان دیگر برای من شانس استفاده از بلیط ارزان نبود. با اسمعیل که یکی از دوستان نزدیکم در طول دوره بود تصمیم گرفتم همسفر شوم. بعد از بالا و پایین کردن های زیاد به این نتیجه رسیدیم که با همان هواپیمایی ملی خودمان سفر کنیم تا پاریس و از آنجا با هواپیما یا قطار به بوردو برویم. خرید بلیط هم به آسانی از آژانس انجام شد اما برای رزرو هتل گزینه های آژانس بسیار گران بودند. اینجا بود که دست به دامن اینترنت و جستجو در سایت های اینترنتی رزرو هتل شدم و این شد باب آشنای من با سایت bookingyar آقای سلطانی. به کمک ایشون هتلی نزدیک دانشگاه و با امکان کنسل کردن مجانی رزرو کردیم و این گونه همه مدارک سفارت من تکمیل شد.

بر اساس تجربه دوستان، وقتی که سفارت اعلام میکرد ملاک ورود به سفارت نبود و آنجا هرکسی زود تر در صف می ایستاد زودتر وارد میشد. من هم برای ۶ صبح آژانس به مقصد خیابان نوفل لوشاتو رزرو کردم. ۶:۲۰ مدارک به دست جلو در سفارت بودم. کاغذی روی در بود که رویش اسم می نوشتند. من نفر ششم شدم. تا ساعت ۸ روی سکو های کنار خیایان نشستم و با دیگر افراد در صف اختلاط کردیم و از تجربیات دیگرانی که قبلا هم این راه را آمده بودند آگاه شدیم. کم کم چند نفر از همکلاسی هایم هم که آن روز وقت داشتند از راه رسیدند که البته آنها قصد سفر دسته جمعی با خانواده را داشتند.

بر فراز پاریس

بر فراز پاریس

ساعت نزدیک ۸ شد که یک نفر که فکر میکنم رابط یکی از آژانس ها بود آمد و صف را بر اساس لیست مرتب کرد. من جز گروه دوم وارد سفارت شدم و بعد از کنترل اولیه مدارک و ایکس ری وارد اتاق انتظار شدم. به لطف خدا همه چیز به سرعت پیش رفت. شماره ام اعلام شد و مدارک را یکی یکی تحویل دادم. بعد ها فهمیدم که این ها به شدت نگران پناهنده شدن مسافران به فرانسه هستند و از رو برایشان میزان درآمد و وابستگی های ما در ایران مهم است. من چون خودم شرکت داشتم فقط از درآمد ماهانه ام پرسید و دیگر هیچ سوال و جواب غیر معمولی بین من و مامور رد و بدل نشد. عکسی از من انداخت و کاغذی به من داد که زمان دریافت جواب در آن نوشته شده بود و من ساعت ۸:۲۰ کارم تمام شده بود. دوستان دیگری که دیرتر از من می آمدند خیلی بیشتر از من منتظر می شدند. نکته ای که فراموش کردم این بود که برای هزینه ۶۰ یورویی بررسی مدارک حتما پول خرد به همان اندازه همراه داشته باشید. از یکی از دوستان من ۱۰۰ یورویی را قبول نکردند.
زمانی که برای جواب تعیین شده بود دوهفته بعد، بعد از ظهر ۱۵ خرداد بود. در ابتدا با خودم گفتم شاید سفارت تعطیل باشد. اما با کنترل دوباره سایت سفارت که در آن همه تعطیلات سفارت در طول سال نوشته شده بود متوجه شدم که سفارت فرانسه باز است. این شد که سفر شمال  را امسال نیمه کاره رها کردم و ساعت یک برای گرفتن جواب جلوی در سفارت فرانسه بودم. دوستانی که قبلا در همین صف با آنها آشنا شده بوم نیز دوباره زیارت کردم. این بار افراد به سرعت داخل میرفتند و همان دم در پاسپورت ها را میگرفتند و بیرون می آمدند. اغلب خوشحال از در خارج می شدند. جز عده معدودی که یک نامه به زبان فرانسوی لای پاسپورتشان بود که در آن علت ویزا نگرفتنشان نوشته شده بود. خلاصه من هم خوشحال از در بیرون آمدم و صاحب اولین ویزای شنگن دوهفته ای در پاسپورت خودم شدم. حالا زمان آن شده بود که در دو هفته باقی مانده برای باقی جزییات سفر برنامه ریزی کنیم.
تصمیم گرفتیم از همان ابتدا به بوردو برویم تا بتوانیم خودمان را برای ارائه آماده کنیم. از گزینه ها ی موجود برای سفر از پاریس به بوردو، یعنی هواپیما، قطار و اتوبوس، هواپیما را انتخاب کردیم. قیمت هواپیما تفاوت زیادی نداشت، دوست داشتیم زودتر و با خستگی کمتر به بوردو برسیم و البته از تجربه سوار شدن در هواپیمای ایرفرانس هم بدمان نمی آمد. این بار هم به کمک سایت بوکینگ یار برای سفر از پاریس به بوردو بلیط گرفتیم. با توجه به احتمال تاخیر ها و آشنا نبودن با فرودگاه پاریس پرواز را با ۳ ساعت فاصله از زمان نشستن در پاریس گرفتیم. تصمیم گرفتیم از جمعه ورود تا صبج ۳ شنبه یعنی یک روز بعد از جلسه دفاعیه در بوردو بمانیم. سپس به پاریس برویم و دو روز را آنجا باشیم و در نهایت برای استراحت و چند قرارکاری که اسمعیل داشت به روتردام هلند نزد یکی از دوستان اسمعیل برویم. برای سفر از بوردو به پاریس و از پاریس به بوردو تصمیم گرفتیم از همان جا بلیط قطار تهیه کنیم. تنها کار باقیمانده تغییر هتل بوردو و رزرو هتل برای پاریس بود. با توجه به این که من و اسمعیل هردومان ترجیح میدادیم غذای حلال مصرف کنیم دنبال هتل آپارتمان با امکانات آشپزی و البته با قیمت مناسب بودیم. با کمک سایت bookingyar یک هتل آپارتمان با قیمت مناسب در بوردو و در فاصله مناسبی از فرودگاه، مرکز شهر و دانشگاه به نام apartcity رزرو کردیم. برای هتل پاریس هم تصمیم گرفتیم هتلی در مرکز شهر انتخاب کنیم تا با توجه به زمان کم اقامتمان در پاریس وقتمان در رفت و آمد هدر نرود. هتل آپارتمانی در نزدیک تئاتر مولن روژ انتخاب کردیم که بعدا به تفصیل درباره آن صحبت خواهم کرد.

چند هفته مانده به سفر گرفتاری هایم عجیب زیاد شده بود. تقریبا همه آماده سازی ها و بستن چمدان به شب آخر افتاد و نتیجتا فقط یک ساعت توانستم بخوابم. قرار شد اسمعیل ساعت ۴ مرا سوار کند. .البته من اصرار داشتم ساعت ۳ بیاید و او میگفت ۵٫ با توجه یه سابقه ای که شلوغی صبح های فرودگاه امام داشتم می دانستم که کارها به کندی پیش خواهد رفت. نبودن جای پارک هم در پارکینگ اصلی می توانست خود مشکل مضاعفی بیافریند. خلاصه با قدری تاخیر به راه افتادیم. نزدیک ۵ بود که به فردوگاه رسیدیم. طبق پیش بینی جلوی درب ورودی پارکینگ اصلی تابلوی ظرفیت تکمیل گذاشته بودند. البته تابلو را جوری گذاشته بودند که بشود از کنارش رد شد و این خود دارای مفهوم خاصی بود
. چمدان اسمعیل ۳۵ کیلو بود و مجبور شد بخشی از آجیل های همراهش را از چمدان به ساک دستی که برای مواقع ضروری همراهم آورده بودم منتقل کند. کارت ها را گرفتیم. ۴۰ دقیقه ای در صف گذر نامه بودیم و بی مشکل از مرز هوایی رد شدیم. من برای ارز مسافرتی فیش بانک سامان داشتم. بر عکس صف طولانی بانک ملت، بدون هیچ صفی ۲۲۰ یورو گرفتم (برای ده روز کلی هم زیاد بود!) بعد نماز را خواندیم و رفتیم به سمت بازرسی سپاه و بعد هواپیما. البته برای اینکه در فردوگاه پاریس پول آب معدنی ندهیم، چند بطری آب هم خریدیم. قبل از ورود به هواپیما مامور هواپیمایی مجدد ویزا را بررسی کرد و از هتل و محل اقامت پرسید. ظاهرا دولت ایران هم بدتر از فرانسه از پناهنده شدن من به شدت نگران بود. بالاخره پرواز با نیم ساعت تاخیر حرکت کرد و ما راهی اروپا شدیم.

  • هر دو خسته بودیم و بیشتر مسیر را به خواب سپری کردیم. در طول پرواز صبحانه و ناهار گرم دادند که چسبید. روی اروپا که رسیدیم کم کم خواب از سرمان پرید. از پنجره بیرون را نگاه میکردیم و چیزی جز رنگ سبز نمی دیدیم. یا درخت بود و جنگل یا زمین زراعی یا خانه. هیچ زمینی نبود که بی استفاده مانده باشد. اینجا سرزمین همان هایی هستند که وقتی تخم مرغ می شکنند با انگشت تمامش را خالی می کنند. این همه سرسبزی حلال کسانی است که از نعمت های خدا درست استفاده می کنند.سرانجام هواپیما با مهارت خاص خلبان های ایرانی در فرودگاه دوگل پاریس نشست.
  شاهد کاشانی | تیر ماه ۱۳۹۳

 

 

  •        پی نوشت : این سفرنامه برای اولین بار توسط نویسنده  و به طوراختصاصی در  سایت بوکینگ یار منتشر یافته است.
  •      استفاده از مطالب وب سایت بوکینگ یار فقط با اجازه کتبی از مدیر سایت امکان پذیر میباشد